Nîkol P’aþînyanê serekwezîrê Ermenîstanê pêþemê t’ev R’oja p’êþk’êþkirina k’itêva- kêrê bû, k’îjan Ermenîstanêda r’oja bûyîna Hovhannês T’ûmaynanê nivîsk’arê ermenîayî mezin tê derbazkirinê. Serk’arê h’ökömetê li neh’îya Acap’nyakêye fermanarîyê li avayîkî p’ir’mezîl qesidî, çû çend mezîla û k’itêv p’êþk’êþî binelîa kirin. P’aþînyan dö k’itêv p’êþk’êþkirin û pêþdanîn li wan kir yekê xwer’a hildin, lê ya döda h’etanî xilazîya r’ojê p’êþk’êþî yekîkin. Pêr’a jî serekwezîr nivîsara p’êþk’êþkirinê k’itêvada kir. Bona binelîyê avayê p’ir’mezîl serdana serekwezîr niþkêvabû. “Em- mêvanê venexwendîne, nelazime me îk’ramkin”,- ewî çawa cava pêþdanîna hine binelîya da, ê kö dixwestin qölix-îk’ramê bikin. Kevanîya mezîlekê qirarkir p’êþk’êþa cavê bide P’aþînyan û berevoka Danîêl Varûjanê þayîrê ermenîayî sedsalîya 20-îyî e’yan p’êþk’êþî wîke. “E’melê meyî mexsûs” xilazbûye”,- P’aþînyan got, pey e’melr’a derk’etina ij avayî.
