Bûyerên heftiya borî dibe sedema gengeşeyekê li ser pêwîstiya vegerandina kûr a siyaseta Ewropayê li hember Azerbaycanê. Pisporê Navenda Ewropî ya Karnêgî Thomas dê Waal dinivîse ku em behsa Qerebaxê dikin.
“Di 19’ê Îlonê de Azerbeycanê ji bo vegerandina xaka Qerebaxa Çiya ku Ermenî lê dijîn, hêza leşkerî bi kar anî û xetên sor ên ku ji aliyê Yekîtiya Ewropa û DYA’yê ve ji bo wê hatibûn kişandin derbas kir. Bi sedan qurbanî hene. Ji tirsa paşeroja xwe, bi hezaran Ermeniyên Qerebaxê niha ji welatê xwe koçî Ermenistanê dikin.
Gelek kes li Bruksel û Waşîngtonê ji ber bikaranîna hêzê ji aliyê Azerbaycanê ve xwe şok û xapandinê hîs dikin. Serokomarê Azerbaycanê Îlham Aliyev heta deqeya dawî ji muxatabên payebilind ên ku di nav wan de Serokê Konseya Ewropayê Charles Michel û Wezîrê Derve yê Amerîkayê Anthony Blinken jî hebûn, piştrast kir ku ew ê dest bi operasyoneke leşkerî nekin.
Wezîra Karên Derve ya Almanyayê Analena Berbock li Neteweyên Yekbûyî ev yek zelaltir diyar kir. “Bakû temînatên xwe yên dubare yên dûrxistina ji bikaranîna hêzê binpê kir, û bû sedema êş û azarên mezin ji bo gelê ku jixwe di bin zextê de ye.”
Ji bilî vê, Azerbaycan hema hema her tiştê ku dixwest li ser maseya danûstandinan bi dest xist. Piştî çend salan xitimandin û gelek nezelaliyan, ermeniyên Qerebaxê li hev kirin ku bi Bakûyê re muzakere bikin, ku dê bi Azerbeycanê re lihevhatinek li ser hin entegrasyonê pêk bîne. Serokwezîrê Ermenîstanê Nîkol Paşînyan tev li normên navneteweyî bû, ku yekparebûna axa Azerbaycanê ku di nav de Karabaxa Çiya jî heye, nas kir.
