Tiþtê ze’f bêment’eq û serwextnebûnê xazma dik’a avropîda divin, û e’lametîyê Þar’l Mîþêl h’eyecanbûna me diha k’ûrkirin. Derheqa vê yekêda Gûrgên Nêrsîsyanê wezîrê Arsaxêyî dîwanî wexta e’lameta Nyûz.am-êye “Seveva qewatê” da k’ivþê- bi paþdaveger’andina ser e’lametîya Þar’l Mîþêlê sedrê þêwra YA-êye Beryûsêlêda pey r’asthatina t’ev serk’arê Ermenîstanê û Adrbêcanêr’a, k’îderê ew pêþdanîna Adrbêcanêye dayîna alîk’arîya hûmanîtare ij Ag’damê li Stêp’ankaêrtê silavdike.
“Qeystbende em ber bela hûmanîtar dane sekinandinê û destpêkirine alîk’arîya hûmanîar mecbûrkin, lê alîk’arîya hûmanîtar mecbûrnakin. Me’nîyê meye p’ir’hejmar hene, k’îjan eleqet û hevsûbûna t’ev Adobêcanêye amin ne îht’îmaldikin. Adrbêcan, k’îjan bajar’vanê me diköje û gefê köþtinê dixöe, hazire dermanê hûmanîtar bîne û bide cime’ta me. Çawa dikarin, mesele, ij Adrbêcanê xörekê zar’a bînin û bidine zar’ê me, xörek seva h’emle û kal-pîroê me bînin? Ez dixwezim ij wan bipirsim, ê kö pêþdanîna heman dikin- hûn r’ast dil difikirin û xeverdidin? Ew e’ynîye, wekî sivê jî bêjin, bira nexweþ ij Arsaxê her’in Adrbêcanêda qencvin. H’erke seva cime’ta Arsaxê ewqasî sadiq û h’eyecanbûyîne, qirareke safî heye- sivdera Laçîynê vekin û ewlekin, wekî Adrbêcan borcê xweye bi e’lametîya 9-ê meha çirîa paþin hildayî biqedîne”,- Gûrgên Nêrsîsyan got.
