“Baxçê t’alêne” Bek’ûyêda vebûyî ösûla kêpmt’ambûnêye qencnebûnê erêdike, bi k’îjanê berber dizêrin. E’lîêv, ê kö ser cinyaza gavdike, ewledê pêþê xweyî layîq, hînbûye t’öneke. “Dinîya þaristanî” wê meþqa beyantîyêva dengvenedaye û ij me’delevk’etinê her t’enê me’dê xwe kirîye.
“Min T’wît’êrêda bawerbike t’erka t’êma Ermenîstan-Adrbêcan daye (ij herdö alîya t’erefdarê dîwana lînçîyê bêh’ed ze’fin), lê ew r’astî jî ya bêgömankirinêye. Agirkirin r’awestîyane, lê “fikirmîþbûna alt’indarîyê- nöxsankirina ê dine” didûme bijî”,- Tomas dê Vaal gotîye.
“Ya e’cêvmayînê nîne, wekî gele e’skerê adrbêcanî sûck’arîyê xweye e’skerîêye zalim delîlkirine. Ev cûr’ê r’êderk’etinê r’öh’darvdive û ser dereca dîwanî k’ivþdive”,- Lîndsî Snêlê r’ojne’mevanê silistîkirinêgotîye.
Alêk’s Masîyê stûnnivîsarê “Di t’ayms”-ê û “Di sandî t’aymz”-ê vê yekêva girêdayî Con Byûk’ên bîranîye: “Hûn difikirin, wekî dîwar ewqasî meh’keme, çiqasî xwelî þaristanîyê ij berberîyê baþqedike. Ez divêjme we, wekî cödakirin t’êle. Vira p’êvabûn, pêþdabirin, û hûn h’ökömê Satûrnê paþda tînin”.
“Awa çi cûr’ê ne kö alt’indara, lê sûck’arê e’skerîyê heye. E’lîêvê sedrê Adrbêcagnê Bek’ûyêda baxçê eþqa milk’î avakirîye- k’ömê e’skerê ermenîye h’esinî, qerefatê bi ç’eka ermenîye þima û dik’an… Me’dê min levdik’eve”,- Dyûnêz T’êkkalê kînor’êjîsor û heqp’arêzê alman gotîye.
“Penc meha pey þêr’r’a hila hê ç’eka e’skerîyê li E’lîêve, lê adrbêcanîyê qölixçî diwek’ilînin, wekî ew t’erefê levhatinêda ze’f dixevtin… H’îmlî, eva meseleye, k’a çima hemeqîye bifikirin, wekî we’dekî levhatina ermenî-adrbêcanî îht’îmale, h’etanî E’lîêv li serk’arîya h’ökömetêye…
Û, hilbet, ew dive ya diha bêaqil. Vira E’lîêv sifetêqölixçîyê ermenîye e’skerîyê lêk’olîndike…”,- cêrgat’wît’nêrêda Nîl Haûêrê r’ojne’mevanê “Gûardîanê” û “SÎΔ-ê nivîsîye.
Lê hindava Þêwra Avoropayê yan WAY-da derheqavê bêaqilîyêda dengvedana r’esmî sewtnebûye. K’aMoskva çawa berbir’î wî baxçeyî dive, dîsa safî nîne.
