T’omaþ lêx Bûçêkê þöxölvanê lêhî sîasîyê û Babkên Xanzadyanê mihamîyê wîyî e’silermenî Ermenîstanêdanin. Axirîya r’asthatinê p’ir’hejmarda pirsê paþdaveger’andina hêsîrê ermenîye lez e’ne’nedikin.
“Meremê minî pêþinî hatina li Ermenîstanê çûyîna li Êr’ablûrêye. Min dixwest qedrê wan meriva bigirta, ê kö þêr’da hatne köþtinê. Ew, çi min Êr’ablûrêda dît, t’arîxa me- lêha anî bîr. Mezel, k’îjan daykê lêh wexta köþtinê sala 1921-êye t’omerî didîtin”,- T’omaþ Bûçêk divêje.
Nav qisa t’ev “R’adîolûr”-ê ê mihamî divêje, wekî T’omaþ Bûçêk r’ojê þêr’ xîtavî wî bûye, lê þöxölvanîya wîye mêlermenî dik’ê ort’emiletîyêda dengvedana berfire stendîye.
“H’izkirina mine nisbetî ermenîya döp’a kesekîva girêdayîye, ê kö, dikarim bêjim, mûsayê mine, lê ew pirs ya ze’f þexsîye, û naxwezim derheqa wê yekêda bikime dengî”,- T’omaþ Bûçêk divêje.
“R’adîoyê ze’f h’izdikim, vira min xweþ hat”,- T’omaþ Bûçêk divêje û xilazîya pirsqisêda sozdide þöxölvanîya mêlermenî bidûmîne. P’ara k’itêva wîye pêþine derheqa gilîkirina sûck’arîyê Adrbêcanêye e’skerîêye pêþin idî r’onayî dîtîye, Îlham E’lîêvr’a þandîye, cav hila hê nestendîye. Niha p’ara k’itêvêye döda seva çapkirinê hazirdike.
