“Adrbêcan k’arê xwe nake bi destê zorê zevtkirina t’opraxê ermenî encama þer’ê Arsxêyî döda û pey wîr’a r’azîve, lê temê wê heye bi alîk’arîya T’irkîayê mewcûdîya dewleta ermenî bike bin qezîyayê. Derheqa wê yekêda carekê nîne, wekî þiroçî û pisporê Ermenîstîanê e’þiratîyê didin, lê h’alê cezanebûnê mecalê dide tandêma t’irk-adrbêcanî derheqa wê yekêda ser derecê herebaþqe-baþqe diha aþkela xeverde- ij dereca h’ökömetê h’etanî qelfê sîasîyê û pispornasîyê.
Bona gemkirina meremê t’irk-adrbêcanî berê e’wil Ermenîstan dikare û van herdö dewleta seva sûck’arîyê e’skerîyêye kirî gere ber cavdarîya sîasîyê bide sekinandinê. Seva wê cêrge mêxanîzmê ort’emiletîyêye hiqûqîyê hene, me’na k’îjanaye ne kö t’enê hiqûqîyê, lê isa jî sîasîêye mezin heye seva kirina ser T’irkîayê û Adrbêcanê”.
