Ÿzdî: cêr’ibandinê bêne t’ecdîdbûnê û þerk’arîyê seva zêndîmayîna li dewra pey DE’ÎÞ-êr’a

Katîya Zagorîtova
P’ara 4-a
Lazmaya careke din e’ynîtîya xweye ayîna dîn erêkin û paþda veger’ne li normaltîya berç’e’v, berbiç’e’ve. Lêbelê, ÿla ne mezin cêrga pirsgirêkaye t’am diqelibe, ya lape sereke, pirsgirêka jin û zra’ê ÿzdîya, ê kö encama þöhörandinêda r’û dinê k’etine, k’ivþî heye, seva ÿlê e’ynatê die’frîne, k’îjanê gere safîkin, ij qirarê xweye berk’ û ce’dandina xweye berîne bi ewlekirina xalisîya milet degmebûnê bikin yan na. Pêþtirî wê, me’na paþdahatina li wet’ene qirarkirinê seva mayîna wî heye, bi h’esavhildana ferztîya hebûna binelîya cî û misk’enê wanda.
Yanê na, çawa Hadî Baba Þêx, wek’îlê r’êberê ÿzdîayî olîyî sereke binxetdike,  ÿla ÿzdîya li welatê dereke bere-bere wê betaveve, çimkî civakê wana qebûldikin, wana wê daqörtînn û bih’elînin. H’erke pacda venegep’ne cî û misk’enê xwe, li qezayê Nînêvîayê û Sîncarê, li k’ö, pêþtirî wê, warê wane pîrozin, hebûna vê ÿla ne mezin wê bik’eve bin qezîya cidî. Û ya xilazîyê, lê ne kêm ferz: K’etina pey gönek’ara me’na wêye ferz heye seva paþwextî û t’ecþdîdbûna ÿlê.