Ÿzdî: cêr’ibandinê t’ecdîdvin û pey dewra de’îþ-r’a seva jîyînê þer’k’arîyê bikin

Ÿrîþkirin û beyantîyê de’îþ-ê, t’ev þikênandina aþkla k’ûr û cîgöhastina ÿzdîya, isa jî bi hesavê e’ynîtîya wane ayîna dîn h’eyecanbûna cidî pêþda anîn dötîretîyê qinyatîye höndör’ navbera e’detp’arêza û t’erefdarê t’ezevantîyêda, wekî h’îmlî hindava maciratêda tê pêþdabirinê, r’onkayîkir.
Herdö r’ewan lazmaya semt’a xwe berva e’detê xwe binxetdikin, wekî meh’kemî û jîyîna ayîna dîn ewlekin, bi civandina göhdarîyê, cöda gotî, ser pirsê qedir û h’al-zewaca degme, k’îjan praktîkayê t’eþkîldikin, me’na k’îjanêye merk’ezîyê seva ÿzdîya heye. Dêmek, pey h’incir’andina de’îþ-ê û paþwextîyê azakirina dîla, r’ik’inkirin û r’ik’innekirina înk’arkirina ij qirarê  h’al-zewacê nisbetî jina- qörbanê zordestîya sêk’sûalîyê hindava endamê de’îþ-êda, k’îjanar’a lihevhat bir’evin yan k’îjan hatne azakirinê, û careke din qebûlkirina wan h’etanî îro ew navbera herdö r’ewanada nöxta h’öcetêye ferze.
Vê binxetêda qirara þêwra ÿzdîaye dîne Herebilinde 24-ê meha sala 2019-aye nîsanêye derheqa qebûlkirina jinê xilazkirîda, k’îjan isa jî seva zar’ê wan, ê kö axirîya þöhörandina hinava endamê de’îþ-êda bûne, texmîndike, bû gava cidî, k’îjan bi dilr’eh’etbûna jinê cangorî  hate qebûlkirinê. Lê sê r’oja þönda, 27-ê meha nîsanê, axirîya h’ökömê sîasîêyî aþkelar’a e’lametî hate paþdagazîkirinê, lê yek careke din hatee belakirinê bi þirovekirina wê yekê, wekî ew zar’ axirsogî nehatine qebûlkirinê, k’îjanê daykê wan zar’aye ÿzdî p’oþmankirin.