Sport h’esavdive warekî e’mrî ferz gele civakada û ê diha balk’êþbûyî. Çawa civakê dinda, gele merivê ÿzdî h’ewask’arê sportêne, û ij wan hinek gihîþtine dereca bidlind, li k’ö k’oþk û k’omê ser dereca mêranne. Lê çi dimîne seva jina, dêmek ew carna dest t’inebûna piþtgirtinê, sera û stadîonê xweye þxsî neh’îyê xweda, h’evsa xwe sportê dikin.
H’etanî hatina cîgöhastina binelîyê Þengalê h’ewask’arîya nemezine berva cûr’ê sportêye fêmînîstîyê, lê isa jî mijûlîyê mek’t’evê, lîstikê deþta (atlêtîka sivik) û handbolê hebû, lê pey hatina wane cîgöhastinêr’a bal jina bergeha mezine seva mijûlbûna bi sportê dîharibû, nav wê hejmarê serayê sportê, fûtbol û gele cûr’ê sportêye din.
Sportê belabûna mezin stend, h’etanî ew negihîþe vekirina lîgayê jinaye fûtbolê cêrge çadirgehada û vekirina cêrge serayê sportêye seva jinyae warê jîyînêda, k’îjan kesê cîgöhastî bi wesfa sit’ara xwe qebûlkirin. Savsan Îsmaîmlê, jina ÿzdîye cahile ij hejmara ÿzdîyê cîgöhastî, ya kö mêla sportê dike û xazma fûtbolê, nav pirsqisa “Êzîdî 24” got: “Sport- ew tiþtekî bedew û xweþe, û îzna h’er kesî heye bi wê mijûlve, tö jin yan mêrvî, belê, hine keç’ hene, ê kö h’evsa xwe mijûlbûna bi sportê dikin, lê ew h’esavnave, wekî ew wan xweþ nayê, sport jî medenyete, k’îjanê em dikarin bidine xevatê, wekî civakê çiqasî dikarin bilindkin”.
Ewê serda zêdekir: “Baþe, wekî jin t’ev mêra t’ev gele wara divin. Eva dema erênîye, wekî pêþdaçûyîna civakê destnîþandike. Piþtgirîya sosîalîyê heye, me göman heye, wekî ewê diha û diha zêdeve. Erê, em k’omê nav-dengda dilîzin, lê h’erke piþtgirtin pêþda her’e, paþwextîya meye r’onkayî çawa bal maþoqê sportê wê heve. Derheqa vê yekêda Navîn Seîda hevalk’ara me þe’detîyê dide, ya kö t’ev k’oma “Dihok” þertn’me qolkirîye.
